Ο γλυκός μου Άγιος Νεκτάριος (τρυφερός και γλυκός), πονεμένος Άγιος, σαν σήμερα έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του – την ευχή του, εκείνος να γλυκάνει με τη παρουσία του όσους πονούν αυτή τη στιγμή (τα ματάκια του κλαμένα, ψυχούλα καλή, πόσες ψυχούλες να είναι έτσι; πόσοι άνθρωποι πονεμένοι να είναι εκεί έξω; που πονούν, διψούν, υποφέρουν, είναι μόνοι τους) Ο Κύριος να σε κάνει μια αγκαλιά και ο Άγιος το ίδιο – και έτσι να περάσουν όλα – και να μη κλαις, και να μη πονάς – γλυκέ μου Άγιε, να, και να μη ξεχάσεις ποτέ σου αυτή την όμορφη αγκαλιά)