Κάθε δωρεά γεμάτη αγαθότητα και καλοσύνη και ευεργετικότητα σε μας, κάθε δωρεά που είναι τέλεια, ολοκληρωμένη, άψογη, κατεβαίνει απο ψηλά, απο το Θεό, από Εσένα, που είσαι ο Πατέρας, ο Δημιουργός των φώτων, των άστρων, αυτά είναι τα φώτα, τα ουράνια σώματα.
Εσύ Κύριε που έκανες τον ουρανό και τη γή, Εσύ που έκανες τα πάντα, Εσύ μου δίνεις όλα τα ωραία, απο Σένα ξεκινούν όλα τα θαύματα.
Όλα τα κάνει ο Χριστός, ο οποίος είναι τόσο ταπεινός, τόσο αφανής, τόσο αθόρυβος, τόσο υπομονετικός, τόσο διακριτικός, που είναι να τρελαίνεσαι, που είναι να τρελαίνεσαι, αυτός τα κάνει όλα.
Και δεν το καταλαβαίνουμε, και δεν το πειράζει με την έννοια ότι εξακολουθεί να αγαπάει, δεν θίγεται, δεν θίγεται, γιατί αγαπάει καθαρά.
Δεν αγαπάει ο Χριστός με δόσεις και ανταλλάγματα, δε μας αγαπάει επειδή τον αγαπάμε, πρώτος μας αγάπησε χωρίς να τον αγαπάμε.
Και εξακολουθεί να μας αγαπάει, ενώ δεν τον αγαπάμε.
Και αν ενωθούν όλες οι αγάπες του κόσμου, όλες να ενωθούν πάλι είναι μικρές και πάλι είναι μικρή αυτή η αγάπη που θα μαζευτεί αν είναι να προσφερθεί σε Αυτόν που είναι ο Πλάστης και Κριτής του κόσμου.
Είναι πολύ μικρή η αγάπη του κόσμου για το Θεό.
Δε μπορεί να υπάρξει αγάπη, αγάπη ανάλογη και αντάξια του Θεού.
Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα.
Όλα όμως απο Αυτόν ξεκινούν και σου λέω είναι ταπεινός ο Χριστός και κάνει κάτι θαύματα.
Αν αφήσεις το Χριστό να μπεί μέσα σου και να σε φωταγωγίσει, και να σε φτιάξει, και να σε αλλάξει, και δε του πας κόντρα, και δεν αντιστέκεσαι, θα σου κάνει ένα πράμα, απίστευτο.
Θα σου φτιάξει μια ψυχή, τέλεια.
Θα σου δώσει ένα ύπνο, σα παιδάκι θα είσαι, σα προβατάκι θα κοιμάσαι.
Θα σου δώσει ένα μυαλό πανέξυπνο, μία διαύγεια σκέψης και μια οξύτητα, που δεν την έχεις ξανασυναντήσει. Και θα λες εγώ είμαι αυτός;
Εσύ είσαι αυτός, εσύ είσαι αυτός, εσύ είσαι αυτή και μπορείς να αλλάξεις, μαζί με το Χριστό μπορεί να αλλάξεις. Με τη χάρη Του. Με τη χάρη Του.
Μου το είπε ένας – του λέω πως έγινες έτσι ρε παιδί μου; Συγνώμη δηλαδή δε ξέρω αν ήτανε, αν του καλλιέργησα τον εγωισμό, αλλά δεν κρατήθηκα. Εκπλητώμενος απο τη χάρη του Θεού και λέω πώς έγινες έτσι ρε παιδί μου εσύ του λέω, πώς άλλαξες;
Και μου λέει πάτερ, εγώ άλλαξα; Αφού το ξέρετε το μυστικό λέει γιατί με ρωτάτε έκπλητος τί είναι, η χάρη του Θεού μου λέει, τα μυστήρια της εκκλησίας με αλλάζουνε, με αλλάξανε.
Κατάλαβες;
Και μετά κοινώνησε τη Κυριακή και το θυμότανε μέχρι τη Πέμπτη, ένιωθε μέσα του να μουδιάζει και να ζεσταίνεται όλο το κορμί του, όλη τη βδομάδα, το ένιωθε αυτό το πράγμα. Τη Πέμπτη λέει άρχισε να ατονεί. Του λέω μην ανυσηχείς έρχεται και η άλλη Κυριακή θα το ξανανιώσεις.
Δεν είναι τροφή ανθρώπινη αυτό που πέρνουμε στην Θεία Κοινωνία.
Είναι τροφή ουράνια.
Είναι ο Χριστός, είναι το σώμα και το αίμα Του και συ νιώθεις ψωμί, κρασί αισθάνεσαι αλλά δεν είναι αυτό γιατί αν ήταν αυτό κάτσε σπίτι σου και πιες ενα μπουκάλι κρασί και φάε ένα καρβέλι ψωμί.
Θα το νιώθεις ως τη Πέμπτη να μουδιάζει το κορμί σου;
Και δεν είναι οτι μουδιάζει απο ζάλη, μουδιάζει απο γαλήνη, απο χαρά, απο ηρεμία, απο κατάνυξη, απο και όχι μόνο αυτό κόβονται τα πάθη σου – ακούς πράγματα να πάθεις – κόβονται τα πάθη – και έχω πάθει.
Δηλαδή έχω πάθει, δηλαδή όχι έχω πάθη με ήττα, ξαφνιάζομαι αυτό εννοώ.
Πως γίνεται αυτό το πράγμα – εκπλήττομαι.
Θαυμάζω.
Και είναι αυτό που λέει, τι ανταποδώσω τω Κυρίω περί πάντων, ων ανταπέδωκε μοι;
Εγώ είμαι το μυστήριο αυτό – Εμένα να θυμάστε.
