Το δεύτερο βήμα πού πρέπει ο νέος και η νέα να κάνουν όταν αποφασίσουν νά ενώσουν τη ζωή τους με το γάμο, είναι να προσκολληθεί ο ένας στόν άλλον. Ίσως, όμως, πεί κάποιος: Μα αυτό γίνεται πρίν ακόμα από το γάμο. Ποιός νέος ή νέα θ΄αποφάσιζε να παντρευτεί ένα άτομο του άλλου φύλου αν δέν το αγαπούσε και αν δέν αισθανόταν τήν επιθυμία νά προσκολληθεί σ΄αυτό; Ναί, αυτό είναι απόλυτα σωστό. Κι όμως η έλξη πού αισθάνεται ο νέος πρός τή νέα μπορεί σύντομα να εξαφανιστεί άν δεν συνοδεύεται από ενεργητική προσκόλληση του ενός πρός τόν άλλον. Σύντομα μπορούν να δημιουργηθούν τέτοια προβλήματα καί τόσες διαφορές ανάμεσά τους πού νά τούς κάνουν να αισθάνονται ο ένας ξένος πρός τόν άλλον. Προσκόλληση είναι μιά ενεργητική πράξη πού φέρνει ένα άτομο κοντά σέ κάποιο άλλο, παραμερίζοντας τίς δυσκολίες και τα εμπόδια. Τί όμως είναι εκείνο πού μπορεί να βοηθήσει καί τί είναι εκείνο πού μπορεί να εμποδίσει τήν προσκόλληση του ενός συζύγου πρός τόν άλλον; Θα μπορούσε κάποιος ν΄αναφέρει πάρα πολλά πράγματα. Εδώ θα αναφερθούν μερικά από τά πιό συχνά. Γενικά πάντως κάθε τί πού κάνει τήν παρουσία του ενός συζύγου ευχάριστη καί αγαπητή στόν άλλον, βοηθάει στήν στενότερη προσκόλληση του ενός πρός τόν άλλον. Μερικά τέτοια πράγματα είναι:
1. Ευθύτητα στίς σχέσεις τους χωρίς σκοπιμότητες.
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο σε κοπέλες, λιγότερο συχνό στούς άντρες, να προβληματίζονται σέ σχέση μέ τό τί πρέπει να πούν καί τί νά αποκρύψουν από τό νέο που πρόκειται να παντρευτούν. Φοβούνται ότι άν του τα πούν όλα, μπορεί νά τόν απογοητεύσουν καί στό τέλος νά τόν χάσουν. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Ένας δεσμός πού αναπτύχθηκε σε βάσεις αμοιβαίας καί απόλυτης ειλικρίνειας και ευθύτητας είναι πολύ πιό σταθερός από κείνον πού αναπτύσσεται εκεί που επικρατεί η σκοπιμότητα και η τεχνητή ατμόσφαιρα. Είναι πολύ απίθανο ο άνθρωπος πού θά παντρευτείς νά μή μάθει την ιστορία σου. Αργά ή γρήγορα θά πληροφορηθεί για τις συμπάθειες ή τους δεσμούς σου, τις ατυχίες και τις επιτυχίες σου, για τις αδυναμίες και τα ελαττώματα σου, όπως και για τίς αρρώστιες ή την πάθηση πού θέλησες να του την κρύψεις. Κι αυτό μπορεί να ψυχράνει τη καρδιά του σέ βαθμό πού νά μήν μπορεί εύκολα νά ξαναζεσταθεί. Άν θέλεις νά κάνεις μιά καλή αρχή πού θά σέ φέρει σέ καλό τέλος, ακολούθησε τό δρόμο της απόλυτης ευθύτητας, της ειλικρίνειας και της τιμιότητας μέ τό σύντροφο της ζωής σου.
2. Ξεκίνημα μέ σωστή αξιολόγηση.
Όσο οι νέοι καί οι νέες πρέπει να έχουν σωστά κριτήρια, αν θέλουν να κάνουν μιά καλή εκλογή στό ζήτημα του γάμου, άλλο τόσο, οι άντρες κι οι γυναίκες χρειάζεται ν΄αρχίσουν σωστά τη συζυγική ζωή τους, αν θέλουν να προχωρήσουν ομαλά κι αρμονικά. Βασικό και για τους δύο είναι να ξέρουν ότι, αν ο άλλος τους προτίμησε, τό έκανε αυτό γιατί τους εκτίμησε γιά τόν εσωτερικό κόσμο τους καί γιατί επί πλέον βρήκε σ΄αυτούς καί κάτι άλλο πού δέν τό είχε βρεί αλλού. Άν η βεβαιότητα αυτή κλονιστεί ή χαθεί, η ομαλή πορεία τους μπορεί ν΄ανατραπεί. Όλα, συνήθως, πηγαίνουν καλά στην αρχή. Η αγάπη κι ο ενθουσιασμός δέν αφήνουν περιθώρια γι΄αμφισβητήσεις. Οι μικροπροστριβές καί οι παρεξηγήσεις αρχίζουν, συνήθως, λίγους μήνες μετά το γάμο. Κι είναι τότε πού μπορεί να γίνει η μεγάλη ζημιά. Αν π.χ. η νεαρή γυναίκα πού μέχρι τότε πίστευε πώς ο άντρας της τήν παντρεύτηκε γιατί τήν είχε αγαπήσει και τή είχε εκτιμήσει σάν άτομο, διαπιστώσει ότι ο στόχος του άντρα της ήταν τα κτήματά της ή τα χρήματα που κερδίζει απ΄τη δουλειά της, μπορεί ν΄απογοητευτεί πολύ. Το ίδιο, αν ένας άντρας διαπιστώσει ξαφνικά ότι η γυναίκα του τόν παντρεύτηκε γιά τά λεφτά πού βγάζει κι οχι γιατί εκτίμησε τόν εαυτό του, μπορεί να στενοχωρηθεί πολύ καί νά κοπεί ο ενθουσιασμός κι η αγάπη του γι΄αυτήν. Ποιά όμως είναι τα σωστά κριτήρια πού πρέπει νά υπάρχουν; Τόσο ο άντρας, όσο κι η γυναίκα θέλουν να πιστεύουν ότι ο σύντροφος τους τους διάλεξε γιατί εκτίμησε τόν εσωτερικό τους κόσμο πρώτ΄απ΄όλα κι ύστερα τ΄άλλα όλα. Άν μιά γυναίκα ξέρει ότι ο άντρας της τήν πήρε γιατί εκτίμησε τήν ομορφιά της βασικά κι όχι τόν εαυτό της, θα κάνει το πάν για να διατηρηθεί η ομορφιά της και θα πανικοβάλλεται κάθε φορά που δίπλα τους θα βρίσκεται μιά καλλονή. Η γυναίκα πρέπει να ξέρει ότι ο άντρας της βλέπει βαθειά κι όχι επιφανειακά. Εκτιμάει την ουσία κι όχι τα επουσιώδη. Θαυμάζει τόν εσωτερικό κόσμο της γυναίκας του πιό πολύ απ΄ την εμφάνισή της. Την αγαπάει γιά το χαρακτήρα της κι όχι για τα λεφτά της, τη δουλειά της ή τις γνώσεις της. Το ίδιο και ο άντρας θέλει να ξέρει ότι η γυναίκα του τόν αγαπάει καί τόν εκτιμάει γι΄αυτό πού είναι κι όχι γι΄αυτά που έχει και πού μπορεί να της προσφέρει. Αν οι βασικές αυτές αρχές δεν κλονιστούν, μπορεί το ζευγάρι να προχωρήσει ομαλά και να συνδεθούν ο ένας μέ τόν άλλο πιό στενά. Αλλιώς, αργά ή γρήγορα, θα έρθουν οι συγκρούσεις κι οι αναστατώσεις, όπως έγινε μέ τίς δύο περιπτώσεις πού θ΄αναφερθούν στή συνέχεια.
α) Η Ελπινίκη μέ τίς γνώσεις του Δημοτικού Σχολείου.
Η Ελπινίκη, έτσι ονομάζουμε, μιά κοπέλα μετρίου αναστήματος, αρκετά νόστιμη, πού τη χαρακτήριζε ο αυθορμητισμός κι η ευχάριστη συμπεριφορά της. Είχε την ατυχία νά μήν μπορέσει να συνεχίσει το σχολείο, κι έτσι έμεινε με τις γνώσεις του Δημοτικού. Παρ΄όλ΄αυτά κατόρθωσε να πιάσει μιά αρκετά καλή δουλειά κι ήταν ικανοποιημένη απ΄τη ζωή της. Ξαφνικά στο δρόμο της εμφανίστηκε ένας πτυχιούχος Πανεπιστημίου, που εντυπωσιάστηκε απ΄τον αυθορμητισμό και την καλή συμπεριφορά της και της ζήτησε να γνωριστούν. Όλα πήγαιναν καλά στην αρχή. Όταν όμως έφτασε η στιγμή να επισημοποιήσουν το δεσμό τους, ο Κλεόβουλος δίσταζε να προχωρήσει. Στην επιμονή της Ελπινίκης, της αποκάλυψε τους δισταγμούς του. Το ότι η Ελπινίκη δέν είχε μορφωθεί ήταν η πρώτη αιτία κι η δεύτερη το γεγονός πώς η ακμή δέν είχε ακόμα εξαφανιστεί από το πρόσωπό της. Οι σχέσεις τους συνεχίστηκαν γι’αρκετό καιρό και άλλοτε ήταν καλές ενώ σε άλλες περιπτώσεις ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Η Ελπινίκη όμως τόν ήθελε πολύ. Έτσι προσπάθησε ν΄απαλλαγεί απ΄την ακμή της. Η σκέψη ότι ο Κλεόβουλος, τη θεωρούσε σάν αγράμματη την έκανε να σιωπά στις συντροφιές του άντρα της. Αυτό, όπως ήταν φυσικό, της αύξησε το συναίσθημα της μειονεκτικότητας. Τελικά παντρεύτηκαν, αλλά μετά από λιγο άρχισαν οι προστριβές κι οι ομηρικοί καυγάδες. Πώς εξ΄άλλου μπορούσαν να πάνε καλά, όταν ξεκίνησαν τόσο στραβά; Καί δέν ήταν μόνο ότι ξεκίνησαν, αλλά και συνέχισαν στραβά. Η Ελπινίκη έπρεπε να προσποιείται τη μορφωμένη συνεχώς. Η Ελπινίκη δέν είναι η μοναδική περίπτωση. Έχω δεί κι άλλες σάν κι αυτή, καθώς καί το αντίστροφο. Μορφωμένες κοπέλες που παντρεύτηκαν κάποιον άντρα, αλλά πού κρατούν μυστικό το ότι αυτός δεν πήγε σε ανώτερο σχολείο αλλά έμεινε μόνο με το δημοτικό. Μά, τόσο μεγάλη αξία έχουν οι γνώσεις για τη συζυγική ζωή; Ο γάμος, νομίζω, δεν είναι ένωση γνώσεων αλλά καρδιών. Είναι μιά ένωση ψυχική κι όχι μιά ένωση δύο βιβλιοθηκών.
β) Η φοιτήτρια Κλειώ κι ο Θωμάς της.
Η Κλειώ, έτσι ονομάζουμε μιά φοιτήτρια της Νομικής, ζωηρή και πολύ έξυπνη, που κατόρθωνε να περνάει τα μαθήματα με την πρώτη και μάλιστα με μεγάλο βαθμό. Η Κλειώ, είχε πολλούς θαυμαστές, όμως εκείνη αγάπησε τον Θωμά, και παρόλο που οι δικοί της δέν τον έβρισκαν τόσο καλό, εκείνη δεν ήθελε ν΄ακούσει για κανέναν άλλον. Ο Θωμάς, ένας πολύ μέτριος φοιτητής, με δυσκολία κατόρθωνε να περνάει τα μαθήματα του. Με τη βοήθεια βέβαια της Κλειώς, πήγαινε κάπως καλύτερα. Μάλιστα εκείνη, άλλαξε τακτική κι άρχισε να μή δίνει όλα τα μαθήματα στην πρώτη περίοδο, για να μην τελειώνει πριν από τον Θωμά. Τελικά, τέλειωσαν κι οι δύο και σύντομα παντρεύτηκαν. Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Το μόνο που δεν άρεσε πάρα πολύ στην Κλειώ ήταν ότι ο Θωμάς συνέχιζε να είναι ο ίδιος. Ο Θωμάς χρειαζόταν συνεχώς τη βοήθεια της. Εκείνη έπρεπε να τον παροτρύνει και να τον ενθαρρύνει για να μπορέσει να προχωρήσει. Εκείνη έπρεπε να δίνει συνεχώς κι ο Θωμάς να παίρνει. Αυτό δέν πείραζε τόσο την Κλειώ. Το μόνο της παράπονο ήταν, πώς όταν κάποτε έτυχε ν’αρρωστήσει αρκετά σοβαρά το παιδί τους, εκείνος δεν στάθηκε κοντά της να τη βοηθήσει. Κι αυτό όμως το είχε σχεδόν ξεπεράσει, όταν έσκασε η βόμβα. Ο Θωμάς μπλέχτηκε. Η Κλειώ, κάθησε να του εξιστορήσει τη ζωή τους και την τόσο σημαντική βοήθεια που είχε προσφέρει. Η απάντηση του Θωμά ήταν πραγματικό καταπέλτης για την Κλειώ, «Δεν χρειάζομαι πιά στηρίγματα». Το σφάλμα της Κλειώς ήταν να παντρευτεί έναν άντρα που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του και το σφάλμα του Θωμά ήταν να στηριχτεί σε μιά γυναίκα κι όχι στον εαυτό του. Η Κλειώ, όμως, δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Έχω δεί αρκετές, μέχρι τώρα. Γυναίκες που ένωσαν τη ζωή τους με άντρες συναισθηματικά ανώριμους, κοινωνικά απροσάρμοστους και γενικά ανίκανους να σταθούν και να προχωρήσουν μόνοι στη ζωή. Έχω δεί, επίσης, περιπτώσεις αντρών που αποφάσισαν να ενώσουν τη ζωή τους με κοπέλες, συναισθηματικά ασταθείς και γενικά ανώριμες σαν άτομα. Νόμιζαν ότι ήταν αρκετά ισχυροί για να μπορέσουν να τις βοηθήσουν. Η ζωή αυτών των ανθρώπων γίνεται, αργά ή γρήγορα, αφόρητη. Ο ρόλος του άντρα και της γυναίκας μέσα στην οικογένεια, όπως θα δούμε πιό κάτω, δεν είναι ρόλος νοσοκόμου ή ψυχοθεραπευτή γιά κάποιον συναισθηματικά ασθενή. Ο ρόλος, επίσης, του άντρα δεν είναι ρόλος ισχυρού ανθρώπου που αναλαμβάνει να στηρίξει ένα άβουλο κι ανίκανο κορίτσι, κι ούτε η θέση της γυναίκας είναι θέση ισχυρής μητέρας που αναλαμβάνει να στηρίξει ένα ανώριμο αγόρι. Και οι δύο πρέπει να έχουν ωριμάσει από πρίν, να μπορούν να σταθούν μόνοι στη ζωή καί μετά να προχωρήσουν στη συζυγική ζωή. Για να σταθεί ένα ζευγάρι στη ζωή, πρέπει ο άντρας κι η γυναίκα να είναι σε θέση να δίνουν όπως και να παίρνουν, να μπορούν να υπηρετούν αλλά να υπηρετούνται κι απ΄τον άλλο.
Πηγή: Μπορεί να υπάρξει… ευτυχισμένος γάμος, Dr Ανανίας Καβάκας
