Π. Σταύρος Ορφανός
Ο μακαριστός ιερέας Σταύρος Ορφανός γεννήθηκε στις Βούτες το 1858 από ευσεβείς γονείς τον Γεώργιο και την Ειρήνη Ορφανού. Μεγάλωσε στις Βούτες και παντρεύτηκε την Πελαγία Προμοιράκη. Ο Θεός τους έστειλε έξι παιδιά. Την Ευσεβία, τον Εμμανουήλ, την Θεονύμφη, τη Μαρία η οποία και πέθανε σε μικρή ηλικία από γρίπη το 1918, τον Ιωάννη και τον Γεώργιο. Χειροτονήθηκε ιερέας και υπηρέτησε στο χωριό του περίπου εξήντα χρόνια. Εκείνη την εποχή ήταν άμισθος. Οι λιγοστοί ηλικιωμένοι χωριανοί που τον θυμούνται αναφέρουν τα εξής για τον πολυσέβαστο γέροντα: Ήταν σεβαστός και αγαπητός από όλους τους χωριανούς. Τον διέκρινε η αγάπη, η ευσέβεια, η γαλήνη και η απλότητά του.
Οι εγγονοί του Αντώνιος και Σταύρος Ορφανός μας διηγούνται χαρακτηριστικά: «Το 1930 στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά γιόρταζαν μία εκατονταετηρίδα. Τότε οι χωριανοί πλήρωσαν 7.500 δρχ. και έραψαν μία χρυσοκέντητη στολή στο ιερέα του χωριού τους. Ο τότε Μητροπολίτης Σεβασμιώτατος Τίτος findbridereviewscam.wordpress.com πεθαίνει η πολυαγαπημένη του πρεσβυτέρα. Δεν του λένε τίποτε αλλά εκείνος το καταλαβαίνει. Τότε παθαίνει δεύτερο εγκεφαλικό. Στις 17 Μαρτίου η υγεία του χειροτερεύει. Στο σπίτι του παπα Σταύρου μαζεύονται τα αδέλφια του, τα παιδιά του και τα εγγόνια του. Αφού τον έβαλαν να καθίσει, ο π. Σταύρος τους μάζεψε όλους κοντά του και τους είπε χαρακτηριστικά: «Φύγετε να μη σας πιάσουν οι Γερμανοί, το περίπολο, διότι δεν αποκοιμούμαι απόψε μόνο να είστε όλοι εδώ άυριο το μεσημέρι όπου και θα κοιμηθώ.» Πράγματι την επαύριον 18 Μαρτίου 1943 το μεσημέρι μαζεύτηκαν όλοι στο σπίτι του μακαριστού γέροντα. Τότε ακούνε τον γέροντα να λέει το τροπάριο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. «Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην, αἰνεῖτε οὐρανοὶ Θεοῦ τὴν δόξαν» κάνει το σταυρό του τρείς φορές και λέει συγχωράτε με και ο Θεός να σας συγχωρέσει. Και αμέσως αφήνει την τελευταία του πνοή σαν το πουλί που φεύγει και δεν το καταλαβαίνεις.
Ο Κύριος μας, να αναπαύει τον άγιο γεροντάκο, και να έχουμε την ευχή του.
Π. Ιωάννης Αναγνωστάκης
Ο ιερέας Ιωάννης Αναγνωστάκης γεννήθηκε το 1910 στο Πενταμόδι. Οι γονείς του Σπυρίδων και Μαρία Αναγνωστάκη είναι γoνείς πέντε παιδιών. Ο Ιωάννης μεγάλωσε στο Πενταμόδι από όπου και τελείωσε το δημοτικό. Γυμνάσιο πήγε στο Κοραή στο Ηράκλειο. Στις 11 Νοεμβρίου του 1929 παντρεύτηκε την Ελένη Σφακιανάκη από το Πενταμόδι όπου και απέκτησε τρία παιδιά την Μαρία, τον Σπυρίδωνα και τη Φωτεινή.
Το 1936 χειροτονείται διάκονος στην Ι. Μονή Αγκαράθου από τον μακαριστό Μητροπολίτη τότε Τιμόθεο Βενέρη. Την ίδια χρονιά χειροτονείται πρεσβύτερος στο Πενταμόδι όπου και υπηρετεί για τέσσερα περίπου χρόνια το χωριό του. Τον Μάρτιο του 1940 διορίζεται ως εφημέριος στις Βούτες όπου και μένει μόνιμα. Μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια διακονίας στις Βούτες φεύγει το 1960 από το χωριό και πηγαίνει στη Δαμάστα. Το 1983 αποστρατεύεται και τελειώνει τα ιερατικά του καθήκοντα.
Τα χρόνια περνούν και οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν. Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1997 στο νοσοκομείο ΠΑΓΝΗ αφήνει την τελευταία του πνοή. Η κόρη του Μαρία Σακαδάκη μας αναφέρει ότι: «ήταν ένας άνθρωπος δυνατός, ψηλός, σωματώδης, ευλαβής και φιλάνθρωπος παρόλου που ήταν άμισθος τα πρώτα χρόνια.» Οι κάτοικοι του χωριού μας αναφέρουν: «πως ήταν ένας άξιος κληρικός κοντάς στους ανθρώπους και στα παιδιά. Δεν θα ξεχάσουν τα κατηχητικά και τις εκδρομές που τους έκανε».
Ας έχουμε την ευχή του και τις πρεσβείες του.
Π. Γρηγόριος Σκραφνάκης
Ο ιερέας Γρηγόριος Σκραφνάκης γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1935 στη Μονή Μαλεβιζίου. Οι γονείς του Γεώργιος και Μαρία τον μεγάλωσαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου και μαζί με αυτόν και τα άλλα τρία αδέλφια του τον Εμμανουήλ, τον Ευάγγελο και την Ελένη. Τελειώνοντας το δημοτικό φοίτησε αρχικά στην Εκκλησιαστική Σχολή της Κρήτης και στη συνέχεια αποφοίτησε από την περίφημη Εκκλησιαστική Σχολή της Πάτμου. Μέτα το πέρας των σπουδών του παντρεύτηκε την Ελένη Αλογδιανάκη του Εμμανουήλ από το χωριό Βούτες Μαλεβιζίου όπου και απέκτησαν δύο παιδιά την Μαρία Σκραφνάκη σημερινή Βουλευτή Ηρακλείου και την Σοφία. Το 1959 χειροτονείται διάκονος από μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ευγένιο Ψαλιδάκη στο Πετροκέφαλο Μαλεβιζίου. Το 1960 χειροτονείται πρεσβύτερος και τοποθετείται στην Ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βουτών. 49 ολόκληρα χρόνια διακονεί τους ανθρώπους και λειτουργεί στο Μέγα θυσιαστήριο του Υψίστου. Το 2009 συνταξιοδοτείτε μετά από μια μικρή περιπέτεια της υγείας του και ζει μέχρι και σήμερα με την πολυαγαπημένη του πρεσβυτέρα στο Ηράκλειο Κρήτης.
