1+1=1
Ο σκοπός του αρχικού σχεδιασμού και της ιδρύσης του γάμου φαίνεται πολύ καθαρά στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Γένεσης όπου περιγράφεται η δημιουργία του ανθρώπου. Ο Θεός, όπως όλοι γνωρίζουμε, τοποθέτησε τον Αδάμ μέσα στον κήπο της Εδέμ. Το πώς ακριβώς ήταν αυτός ο κήπος, δεν μπορούμε να το φανταστούμε. Υπάρχουν φυσικά ορισμένα βασικά στοιχεία που η σχετική περιγραφή μας δίνει. Πέρα απ΄ αυτά όμως, η ικανότητά μας δεν είναι σε θέση να συλλάβει το μεγαλείο του παραδείσου της Εδέμ. Για τον Αδάμ, ο κήπος ήταν ο θαυμάσιος κόσμος που του είχε χαρίσει ο Θεός. Εκεί μέσα μπορούσε να εργάζεται, να ανακαλύπτει τα θαυμάσια δημιουργήματα του Θεού, να διερευνά τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του καθενός, να αποκαλύπτει τα μυστήρια που κρύβονταν πίσω από τις ενέργειες τους, να δημιουργεί και να χαρακτηρίζει. Μέσα στον κήπο υπήρχε κάθε τι που μπορούσε να ικανοποιήσει το σώμα του ανθρώπου, να εξασκήσει τη δύναμή του, να καλλιεργήσει την διάνοιά του και να ικανοποιεί το πνεύμα του με τη στενή επικοινωνία που είχε με το Δημιουργό του. Κάτι όμως έλειπε. Κι αυτό το καθόρισε πολύ καλά ο ίδιος ο Δημιουργός. «Δεν είναι καλόν είς τον άνθρωπον να είναι μόνος. Θέλω κάμει είς αυτόν βοηθόν όμοιον με αυτόν». Ενώ για τον άνθρωπο υπήρχε η δυνατότητα της θαυμάσιας επικοινωνίας με το Δημιουργό του, δεν υπήρχε δυνατότητα επικοινωνίας με κάποιον ομοιό του. Ενώ υπήρχε ο Μεγάλος Δημιουργός και τα κατώτερα, από τον άνθρωπο, δημιουργήματα, δεν υπήρχε κάποιος στο ίδιο επίπεδο με τον Αδάμ. Κάποιος που να στέκεται δίπλα του και να τον βοηθά και να επικοινωνεί μαζί του. Ενώ είχε απόλυτη εξουσία πάνω στα ζώα του αγρού, ενώ είχε κάθε τί που θα μπορούσε να ασχοληθεί μαζί του και να τον ικανοποιεί, δεν υπήρχε κάποιος που να στέκεται δίπλα του να τον βοηθάει και κάθε στιγμή να μπορεί να μιλά και να διατηρεί μαζί του ψυχική επαφή και να δοξολογεί μαζί του το Θεό. Ενώ όλα τα δημιουργήματα είχαν το ταίρι τους, γιατί ο Θεός τα είχε δημιουργήσει σαν ζευγάρια, αρσενικό και θηλυκό, για τον άνθρωπο δεν υπήρχε ομοιός του. Δεν υπήρχε κάποιος που να αισθάνεται όπως ο Αδάμ, να χαίρεται μαζί του στις ανακαλύψεις του, να συμμερίζεται την περιέργεια του και να σκιρτά σε κάθε σκίρτημα του. Αυτή ακριβώς την έλλειψη ήρθε να αναπληρώσει ο Θεός. Κι αν ο Θεός δεν έδωσε ένα σύντροφο στον άνθρωπο από την αρχή, ίσως το έκανε για να αφήσει τον Αδάμ να συνειδητοποιήσει τη μεγάλη έλλειψη και το μεγάλο κενό που υπήρχε δίπλα του, και για να εκτιμήσει, στη συνέχεια, στη συνέχεια καλύτερα και να χαρεί εντονώτερα την παρουσία της Εύας δίπλα του. Έτσι εξηγείται και το σκίρτημα χαράς του Αδάμ μόλις είδε να του προσφέρεται η Εύα. «Τούτο είναι τώρα, είπε ο Αδάμ, οστούν εκ των οστέων μου και σάρξ εκ της σαρκός μου, αυτή θέλει ονομασθεί ανδρίς, διότι εκ του ανδρός αυτή ελήφθη» Γέν. β’ 23. Κι αν ο Θεός διάλεξε μιά πλευρά απ΄τον Αδάμ για να κατασκευάσει τη γυναίκα, ίσως δέν το έκανε τυχαία, αλλά σκόπιμα για να τονίσει, όπως πολύ σωστά οι σχολιαστές της Βίβλου από παλιά το σκέφτηκαν, ότι η γυναίκα πρέπει να στέκεται δίπλα στον άντρα, σαν ένα αδιάσπαστο κομμάτι μιάς αρμονικής ενότητας, βοηθός, όμοια με τον άντρα, χωρίς να κυριαρχεί σ’αυτόν, αλλά ούτε να ποδοπατείται απ΄αυτόν. Αυτός ήταν ο αρχικός σκοπός του Θεού κι αυτόν τα νέα ζευγάρια σήμερα θα πρέπει να επιδιώκουν. Δεν πρέπει να ξεχνούν ότι ο ένας είναι συμπλήρωμα του άλλου. Ο ένας «άνδρας» και η άλλη «ανδρίς», όπως πολύ ωραία ονομάζεται στη Βίβλο. Ο ένας δίπλα στον άλλο για να τον συμπληρώνει, και να τον βοηθά να προχωρεί στη ζωή, να αυξάνει καθημερινά στην πίστη και στη γνώση του θελήματος του Θεού, για να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, κατά το ανάστημα του Κυρίου Ιησού, με ακέραιο χαρακτήρα, απαλλαγμένο από μικρότητες, ασυγχώρητες ελλείψεις και απαράδεκτες αδυναμίες. Πως, όμως, ένα ζευγάρι, σήμερα μπορεί να φτάσει σ’αυτή την αξιοζήλευτη, πραγματικά, κατάσταση; Ο Θεός έχει καθορίσει και τις προϋποθέσεις αλλά και την πορεία που πρέπει οι σύζυγοι να ακολουθήσουν αν θέλουν να φτάσουν στη θαυμάσια κατάσταση πού για κάθε ζευγάρι έχει θεσπίσει ο Θεός. Άς δούμε λοιπόν αμέσως στη συνέχεια της μελέτης μας αυτές τις προϋποθέσεις.
Πηγή: Μπορεί να υπάρξει… ευτυχισμένος γάμος, Dr Ανανίας Καβάκας