Η κοινότητα των Βουτών
Οι Βούτες είναι χωριό της επαρχίας Μαλεβιζίου του Νομού Ηρακλείου με 800 περίπου κατοίκους. Βρίσκεται νοτιοδυτικά της πόλεως και σε απόσταση 11 χιλιομέτρων από αυτήν. Έχει υψόμετρο 265μ. και καταπληκτική θέα προς την ανατολική πλευρά της επαρχίας. Είναι πλούσιο σε ό,τι παράγει, σταφίδα, λάδι, με τη σχετική οικόσιτη κτηνοτροφία και φρούτα, λαχανικά, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε αγροτικό οικισμό. Η γονιμότητα του είναι γνωστή από πολύ παλιά. Από κει άλλωστε πιθανολογείται και η ονομασία του χωριού Βούτες.
Το όνομα ενδεχομένως να βγαίνει από το λατινικό Βούτ ή Βούτις (πλούσιος τόπος βοσκής ή βοσκός). Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει, διότι η ονομασία έμεινε απο την εποχή της Ενετοκρατίας, που τότε έμειναν και τα τοπονύμια των αγροτικών περιοχών Μαράνο, Λύβιο, Πελεγρίνους, Μολυβάνι. Επίσης, το όνομα Βούτες ίσως να κατάγεται απο την Ομηρική εποχή από το Βούτις-Αβούτις (πλούσιος-φτωχός).
Το χωριό αποτέλεσε θέατρο συγκρούσεων ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους κατά τη διάρκεια των αγώνων για ελευθερία. Από τις Βούτες καταγόταν ο Μαλεβιζιώτης αγωνιστής Γεώργιος Λιναρδάκης, ο οποίος υπήρξε και σύμβουλος στην Εθνική Συνέλευση κατά την Κρητική Επανάσταση του 1866, βοηθός επάρχου Μαλεβιζίου και διοικητής Σφακίων το 1881. Στο σεισμό του 1856 το χωριό καταστράφηκε εκ θεμελίων και 42 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο.
