Ο Δημιουργός καθόρισε τα πράγματα πολύ καλά. «Θέλει αφήσει», είπε, «ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού και θέλει προσκολληθεί είς την γυναίκα αυτού και θέλουσι είσθαι οι δύο είς σάρκα μίαν» (Γέν. β΄24). Στα πρώτα κεφάλαια αυτής της μελέτης περιγράψαμε με αρκετή λεπτομέρεια τη διαδικασία της συναισθηματικής αποδέσμευσης των παιδιών απ΄τους γονείς τους. Μιά διαδικασία που πρέπει να γίνει βαθμιαία αλλά σταθερά για να μπορέσει ο νέος και η νέα, όταν έρθει η κατάλληλη ώρα, ν΄αφήσει τόν πατέρα και τη μητέρα του με το σκοπό να προσκολληθεί στον άντρα ή τη γυναίκα του. Στη συνέχεια περιγράψαμε τους παράγοντες όπως και τις συνθήκες που μπορούν να βοηθήσουν στην προσκόλληση οτυ ενός προς τον άλλον, όπως και τίς καταστάσεις που συχνά απομακρύνουν ψυχικά το έναν από τον άλλον. Για έναν ευτυχισμένο γάμο, τονίστηκε, δεν είναι αρκετή η συναισθηματική ανταπόκριση του ενός πρός τον άλλον, αλλά αυτός ο άλλος πρέπει να είναι όμοιος με τον πρώτο στις βασικές αρχές και αντιλήψεις όπως και στο πιστεύω του. Αλλά δεν πρέπει να σταματήσουν μόνο εκεί. Απ΄τη στιγμή που αποφασίζουν να ενώσουν τη ζωή τους με το γάμο θα πρέπει ν΄αναπτύξουν ψυχική ενότητα με στενή και αδιάκοπη επικοινωνία, καλή συνεργασία, αλληλοεξυπηρέτηση και αλληλοβοήθεια στην πνευματική πρόοδο. Πρέπει να ισχύει σ΄αυτούς το «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτω θέλετε εκπληρώσει το νόμο του Χριστού» (Γαλ. στ’ 2). Μόνο έτσι θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μιά αξιοζήλευτη χριστιανική οικογένεια. Αφού, λοιπόν, είδαμε τις προϋποθέσεις, τις συνθήκες αλλά και τους παράγοντες που μπορούν να δημιουργήσουν μιά ευτυχισμένη οικογένεια, μπορούμε να προχωρήσουμε στο τελευταίο κεφάλαιο που είναι το «θέλουσι είσθε οι δύο είς σάρκαν μίαν»
ΣΕΞ: Η θέση του στα χριστιανικά αντρόγυνα.
Είναι αλήθεια ότι αμφιταλαντεύτηκα πάρα πολύ πρίν φτάσω στην απόφαση να περιβάλω κι αυτό το θέμα στη σειρά αυτής της μελέτης. Κι αυτό γιατί ξέρω πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να παραξηγηθεί όταν μιλάει γιά ένα τόσο λεπτό θέμα καί πόσο εύκολα μπορεί να κατηγορηθεί για φιλελεύθερες ή αντιβιβλικές αρχές και αντιλήψεις. Η δεκαετής όμως πείρα μου σάν γιατρός πού είχε ν΄αντιμετωπίσει πολλά καί ποικίλα ενδοσυζυγικά προβλήματα, κι ανάμεσα σ΄αυτά αρκετά πού είχαν σχέση με το σέξ, μου έδειξε ότι είναι πολλά εκείνα που τα νέα χρισιανικά ζευγάρια δεν τα γνωρίζουν ή τα γνωρίζουν λανθασμένα. Κι άν ήταν μόνο η έλλειψη γνώσης ή κάποιες λανθασμένες ανιλήψεις δε θα΄παιζε κανένα ρόλο. Επειδή όμως η έλλειψη στοιχειώδους γνώσης ή οι λανθασμένες αντιλήψεις έχουν οδηγήσει και σε απαράδεκτες περιπλοκές, θεώρησα σκόπιμο ν΄αναφερθώ και σ΄αυτό το θέμα, έστω κι αν από μερικούς κινδυνεύω να παρεξηγηθώ.
Ποιές ανιλήψεις επικρατούν στόν κόσμο γιά το σέξ σήμερα;
Είναι αλήθεια ότι πάντοτε οι άνθρωποι του κόσμου έδιναν μεγάλη σημασία καί αξία στο σέξ. Στο σημερινό όμως αιώνα δόθηκε ακόμα πιό μεγάλη έμφαση στο σέξ. Ένα μεγάλο μέρος των διαφημίσεων χρησιμοποιεί το σέξ για να ελκύσει την προσοχή του κόσμου. Ένα μεγάλο, επίσης, τμήμα της σύγχρονης λογοτεχνίας, της ποιητικής δημιουργίας, της μουσικής, της ζωγραφικής ή γλυπτικής είναι αφιερωμένο στο σέξ. Το σέξ έχει εισχωρήσει σε κάθε πεδίο της καθημερινής ζωής. Μάλιστα, υπήρξαν μερικοί που υποστήριξαν ότι είναι το κύριο κίνητρο κάθε ανθρώπινης επιθυμίας, προσωπικής φιλοδοξίας ή και επιδιώξης. Αυτό φυσικά δέ στέκεται επιστημονικά. Παρόλα αυτά όμως έχει επιρεάσει τόσο πολλούς και σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δημιουργηθεί ένα κλίμα σεξομανίας σε αρκετούς. Ενώ η σεξουαλική επιθυμία και ικανοποίηση έχει δοθεί απ΄το Θεό, εκείνοι έχουν κάνει θεό τους το σέξ. Όλες οι συζητήσεις τους, οι επιδιώξεις τους κι όλη γενικά η ζωή τους περιστρέφεται γύρω απ΄το σέξ. Για να δικαιολογήσουν μάλιστα την έκφυλη ζωή τους, ισχυρίζονται ότι δήθεν αυτός είναι ο φυσιολογικά επιβεβλημένος ή επιστημονικά αποδεδειγμένος τρόπος ζωής του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο επίσης το φαινόμενο μεγαλύτερων, συνήθως, ατόμων να συμβουλεύουν νεαρούς ή νεαρές να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με άτομα του άλλου φύλου γιά να μή πάθουν σωματικές ή ψυχικές διαταραχές. Όλα αυτά φυσικά δέν έχουν επιστημονική βάση. Όχι μόνο χριστιανοί νέοι αλλά καί μή χριστιανοί, έζησαν και συνεχίζουν να ζούν γιά δεκάδες χρόνια, χωρίς καθόλου σέξ και είναι απόλυτα υγιείς και ισορροπημένοι, πολλές φορές μάλιστα και πολύ περισσότερο απ΄αυτούς που είχαν ή συνεχίζουν να έχουν σέξ. Φυσικά, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε την αιτία της κατάντιας των ανθρώπων του κόσμου. Ξέρουμε τί ήταν εκείνο που τους παρέσυρε και συνεχίζει να τους παρασύρει χαμηλά. Ήταν και είναι η αμαρτία που κατάστρεψε και συνεχίζει να καταστρέφει την ισορροπία της ανθρώπινης προσωπικότητας. Ο Θεός, ξέρουμε ότι δημιούργησε τον άνθρωπο σάν μιά τέλεια ισορροπημένη προσωπικότητα, με το μυαλό του να λειτουργεί, το πνεύμα του να επικοινωνεί και το σώμα του να ικανοποιείται. Όταν αυτή η ισορροπία διαταράσσεται έρχεται η καταστροφή. Γιατί όσο περισσότερο το μυαλό του ανθρώπου μένει άδειο και το πνεύμα του διατηρείται στείρο, τόσο περισσότερο αισθάνεται την ανάγκη να ικανοποιεί τη σάρκα του με κάθε θυσία. Είναι αποδεδειγμένο ότι όσο κάποιος χάνει πνευματικά τόσο πέφτει πιό χαμηλά και απορροφάται σε πάθη και επιθυμίες σαρκικές και σε διαστροφές. Έτσι νομίζει πώς κάτι θα πετύχει. Είναι το μόνο πράγμα που του μένει στη ζωή καί, δυστυχώς γι΄αυτόν, δεν αργεί να διαπιστώσει ότι είναι τόσο λίγο που όχι μόνο δεν μπορεί να τον γεμίσει, αλλά ούτε και να τον ικανοποιήσει στην πραγματικότητα. Η κακή χρήση της σεξουαλικής λειτουργίας όχι μόνο δεν οδηγεί σε ικανοποίηση αλλά αυξάνει την επιθυμία του ατόμου γιά σέξ, για να το οδηγήσει τελικά σε ψυχικό κενό. Ακόμα, όσο περισσότερο κολλάει κάποιος στο σέξ, με την έννοια της φυσικής ικανοποίησης, τόσο περισσότερο χάνει από την ικανότητα επικοινωνίας, με το άλλο άτομο. Όταν το σέξ γίνεται ο σκοπός οδηγεί σε ψυχική απομόνωση, ενώ όταν είναι η συνέπεια της ψυχικής ενότητας του άντρα με τη γυναίκα οδηγεί σε καλύτερη ταύτιση του ενός προς τόν άλλον. Θα έχετε προσέξει επίσης ότι όσο κάποιος υστερεί σε ικανότητα επικοινωνίας τόσο προβάλει το σέξ γιά να ελκύσει κάποιον ή να ελκυστεί. Τέλος, είναι παρατηρημένο ότι όσο περισσότερο απομονωμένος είναι κάποιος, τόσο περισσότερο ασχολείται με τη σκέψη του ή ονειροπολεί γύρω από το σέξ. Η κακή χρήση λοιπόν του σέξ οδηγεί σε απομόνωση και ψυχικό κενό. Γιατί όταν βάζεις το σέξ σαν σκοπό της ζωής σου ξεφεύγεις από τον προορισμό σου. Με το να ψάχνεις να βρείς ικανοποίηση μέσα στις απολαύσεις της ζωής βρίσκεις απογοήτευση, ενώ με το να ζητάς το Θεό στη ζωή σου βρίσκεις απόλυτη ικανοποίηση μέσα σου. Αξία, λοιπόν, έχει να δεχτείς το σέξ όπως στην πραγματικότητα είναι, χωρίς να το θεοποιήσεις. Γιατί αν κάνεις το δεύτερο, θα γίνεις σύντομα σκλάβος της σεξουαλικής επιθυμίας σου και θα σε καταντήσει ένα δυστυχισμένο, στην πραγματικότητα, πλάσμα.
Ποιά είναι η θέση του σέξ στη ζωή του ατόμου.
Μερικοί χριστιανοί υποτιμούν την αξία και το ρόλο που παίζει το σέξ στη ζωή του ανθρώπου. Το θεωρούν μιά απλή βιολογική διεργασία, καί μιά βιολογική εμπειρία, όπως τόσες άλλες του ανθρώπινου οργανισμού. Στις αντιλήψεις τους αυτές έχουν δίκιο αλλά μέχρι ενός σημείου και όχι απόλυτα. Άν είχαν απόλυτο δίκιο, θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν εκείνοι από τους ανθρώπους του κόσμου που το θεωρούν μιά βιολογική αναγκαιότητα. Δεν έχουν όμως απόλυτο δίκιο γιά τον εξής λόγο: Η σεξουαλική λειτουργία, μόνο ως ένα σημείο μπορεί να παρομοιαστεί με τις άλλες βιολογικές διεργασίες όπως η πείνα, η δίψα, η αποβολή άχρηστων υλικών από τον οργανισμό και άλλα. Κι αυτό γιατί ενώ οι παραπάνω βιολογικές διεργασίες είναι πρωταρχικές γιά τη διατήρηση της ζωής καί της υγείας του ατόμου, δε συμβαίνει το ίδιο και με το σέξ. Άν ο άνθρωπος σταματήσει να ικανοποιεί την επιθυμία του γιά τροφή ή νερό, σύντομα όχι μόνο η υγεία του θα διαταραχτεί αλλά και η ζωή του θα καταστραφεί. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί με τη σεξουαλική επιθυμία. Όπως και πιό πάνω αναφέρθηκε, ακόμα και η απόλυτη και σ΄όλη τη ζωή του ανθρώπου αποχή από το σέξ δέν πρόκειται να φέρει καμιά σωματική ή ψυχική διαταραχή στον οργανισμό του. Ενώ δηλαδή όλα τα όργανα του σώματος δόθηκαν γιά ένα προκαθορισμένο απ΄τον Δημιουργό σκοπό, ο ρόλος τους και η σημασία τους διαφέρει του ενός απ΄το άλλο. Το σέξ όμως μπορεί να παραλληλιστεί με τις άλλες βιολογικές εμπειρίες, όπως είναι η πείνα και δίψα, στο εξής: Όπως η επιθυμία γιά τροφή και η ικανοποίηση από τη λήψη της είναι, και πρέπει να είναι, το μέσο γιά να προμηθευτούμε την κατάλληλη τροφή, έτσι και η σεξουαλική επιθυμία και η ικανοποίηση πρέπει να είναι το μέσο για να φτάσει ο άνθρωπος στην πράξη και όχι ο σκοπός. Άν ο άνθρωπος βάλει σαν σκοπό την επιθυμία γιά τροφή και την ικανοποίηση απ΄το φαγητό, τότε η τροφή ξεφεύγει απ΄τον προορισμός της, και δεν αργούν να έρθουν οι συνέπειες με τη μορφή της παχυσαρκίας ή της κοιλιοδουλίας. Το ίδιο ισχύει και γιά το σέξ. Άν ο άνθρωπος της σεξουαλική επιθυμία και ικανοποίηση από μέσο την κάνει σκοπό της ζωής του, σύντομα θα φτάσει στη σεξομανία, στη διαφθορά και στην υποδούλωση στην σεξουαλική του επιθυμία. Ο απόστολος Παύλος στο πρώτο κεφάλαιο της επιστολής του στους Ρωμαίους, περιγράφει ζωντανά τον τρόπο και τα διαδοχικά στάδια της πτώσης του ανθρώπου στη διαφθορά: Ότι είναι δυνατό να γίνει γνωστό για το Θεό, λέει, είναι φανερό σ΄αυτούς, γιατί ο Θεός, το φανέρωσε σ΄αυτούς. «Επειδή και τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι». Γιατί ενώ ο Θεός φανερώνεται σ΄αυτούς, εκείνοι δέ δόξασαν τόν Θεό και ούτε τον ευχαρίστησαν «αλλ΄εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία. Λέγοντες ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν… Δια τούτο και παρέδωκαν αυτούς ο Θεός διά των επιθυμιών των καρδιών αυτών είς ακαθαρσίαν, ώστε να ατιμάζωνται τα σώματα αυτών μεταξύ αυτών. Οίτινες μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού είς ψεύδος και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα, όστις είναι ευλογητός είς τους αιώνας. Αμήν. Διά τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός είς πάθη ατιμίας» (Ρωμ. α΄19-26). Όταν ο άνθρωπος, επεξηγεί ο απόστολος Παύλος, αρνείται το Θεό και τον εγκαταλείπει, προσκολλάται αναγκαστικά στην κτίση. Η λατρεία που έπρεπε να δίνεται στον ίδιο το Δημιουργό, στρέφεται στα δημιουργήματά Του που ο άνθρωπος τα θεοποιεί. Σαν συνέπεια φεύγει το χέρι του Θεού από πάνω του κι εκείνος τότε μη έχοντας που να στηριχτεί και που να βρεί κάποια ικανοποίηση στη ζωή του στρέφεται στις σαρκικές επιθυμίες του που τις βάζει σαν σκοπό στη ζωή του. Επειδή όμως κι αυτές δεν μπορούν να τον γεμίσουν και ούτε την εσωτερική του ανάγκη να την ικανοποιήσουν, παραδίδεται στις διαστροφές, «σε πάθη ατιμίας», όπως αναφέρει ο απόστολος Παύλος. Όποιος, δηλαδή, αρνείται να δεχτεί την ικανοποίηση που δίνει ο Θεός, ψάχνει μάταια να ικανοποιηθεί μέσα στη διαφθορά. Το μόνο που κερδίζει είναι να εξευτελίζεται και να διογκώνει «την οργή του Θεού που αποκαλύπτεται απ΄ουρανού επί πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων».
Ο ρόλος και η σημασία του σέξ στην οικογένεια.
Όπως αναφέρθηκε καί πιό πάνω, στην περιγραφή της οικογένειας όπως τη θέσπισε ο Θεός, αναφέρεται ότι πρέπει να προηγηθεί το στάδιο του «θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού», να επακολουθήσει το στάδιο του «θέλει προσκολληθεί είς την γυναίκα αυτού», για να φτάσει στό «θέλουσι είσθε οι δύο είς σάρκα μίαν». Αυτό σημαίνει ότι ο νέος καί η νέα πρέπει προηγούμενα να έχουν ωριμάσει αρκετά γιά να είναι σε θέση να αφήσουν τους γονείς τους και να προχωρήσουν σ΄ένα νέο δεσμό. Ένα δεσμό όχι μόνο συναισθηματικό αλλά ψυχικό μεταξύ δυό ταιριαστών ανθρώπων πού έχει σάν σκοπό να προσκολληθεί ο ένας στον άλλον. Σ΄ένα τέτοιο δεσμό πού και οι δυό αποφασίζουν να ενωθούν σάν άντρας και γυναίκα και επισημοποιούν δημόσια και σύμφωνα με τους θρησκευτικούς θεσμούς το γάμο, το τελευταίο στάδιο είναι η σαρκική τους ένωση. Για να φτάσει, με άλλα λόγια, ο άνθρωπος στο σέξ θα πρέπει πρώτα απ΄όλα να έχει συνδεθεί συναισθηματικά με το άτομο του άλλου φύλου, να έχει γνωριστεί πνευματικά και να έχει ενωθεί μαζί του ψυχικά. Μόνο όταν έχουν γίνει αυτά και επί πλέον έχει ενωθεί μαζί του με το δεσμό του γάμου μπορεί να προχωρήσει και στο σέξ. Το σέξ είναι, και πρέπει να είναι, η τελική σαρκική ένωση του άντρα με τη γυναίκα του. Ίσως ρωτήσει κάποιος: Για ποιό λόγο καθόρισε έτσι τα πράγματα ο Θεός; Κατ΄αρχήν το γιατί σε ό,τι κάνει ο Θεός δε στέκεται. Εκείνος ο πάνσοφος Δημιουργός ξέρει πολύ καλά το λόγο που σχεδίασε και θέσπισε την οικογένεια μ΄αυτό τον τρόπο. Παρόλα αυτά όμως, ξέρουμε ότι ο σκοπός του γάμου είναι πολύ πιό ψηλός από τις σεξουαλικές σχέσεις του αντρόγυνου μεταξύ τους. Ο σκοπός του γάμου είναι να ενωθούν δυό άτομα στενά, ο άντρας με τη γυναίκα του, να προχωρήσουν στη ζωή αρμονικά, ν΄αναπτυχθούν πνευματικά για να δημιουργηθεί μ΄αυτό τόν τρόπο το κατάλληλο περιβάλλον και οι απαραίτητες συνθήκες για να γεννηθούν και ν΄ανατραφούν τα παιδιά φυσιολογικά. Για τα παιδιά δεν είνα αρκετά τα υλικά αγαθά. Εκτός από το ψωμί χρειάζονται στοργή κι αγάπη, εκτίμηση, όσο και παραδοχή, ηρεμία γύρω τους κι όχι αναταραχή, συναίσθημα ασφάλειας στο σπιτικό τους κι όχι φόβος γιά διάλυση της οικογένειας τους και εγκατάλειψη απ΄τους γονείς. Γι΄αυτό ο Θεός καθόρισε το σέξ σαν τελευταίο. Για να αποφευχθούν τα δράματα που βλέπουμε στήν κοινωνία σήμερα. Τα δράματα παιδιών που μεγαλώνουν μέσα σε διαλυμένες οικογένειες με συνέπεια να πληγώνονται και να τραυματίζονται ψυχικά. Το σεξ, λοιπόν στις ισορροπημένες σχέσεις είναι η συνέπεια της ψυχικής ενότητας ενός άντρα και μιάς γυναίκας στο γάμο, και όχι η αρχή. Σημαίνει ότι έχω αγαπήσει τη γυναίκα ή τον άντρα μου, έχω συνδεθεί μαζί του, έχω ανοίξει την καρδιά μου σ΄αυτόν, έχω ενωθεί ψυχικά μαζί του, γι΄αυτό του δίνω και το σώμα μου. Σημαίνει ότι εγώ και η γυναίκα μου έχουμε αποφασίσει ν΄αφήσουμε κάθε τί, να θεωρήσουμε κάθε άλλη ανθρώπινη σχέση σάν δευτερεύουσα κ αι να προχωρήσουμε σέ μιά σχέση μοναδική, ξεχωριστή, κλειστή τελείως διαφορετική από τίς άλλες σχέσεις μας. Αποφασίσαμε να ενώσουμε τη ζωή μας γιά πάντα, να προσκολληθεί ο ένας στόν άλλον και επειδή τά έχουμε κάνει αυτά τα βήματα, παραχωρούμε καί το σώμα μας ο ένας στόν άλλον. Όταν ανοίγουμε την καρδιά μας στη γυναίκα ή στον άντρα που έχουμε συνδέσει τη ζωή μας μαζί του, είναι σάν να του δίνουμε ένα κλειδί στο πιό εσωτερικό τμήμα του εαυτού μας. Εκείνος γνωρίζει πράγματα πού κανείς άλλος δεν ξέρει. Σ΄αυτόν εμπιστευτήκαμε τα πάντα. Εκείνος, ο άντρας μου, λέει εκείνη, είναι δικός μου και εκείνη, η γυναίκα μου, λέει εκείνος, είναι δική μου. Απόλυτη ένωση, πού δίνει χαρά και στους δυό. Η σεξουαλική πράξη, αυτό πρέπει να έχει σαν σκοπό. Δίνω τον εαυτό μου σ΄αυτόν που έχω αγαπήσει, που έχω ανοίξει και δώσει όλη την καρδιά μου και έχω ενωθεί μαζί του με το γάμο. Αυτή είναι η σωστή πορεία γιά μιά ισορροπημένη και ευτυχισμένη οικογένεια. Αρκετοί είναι σήμερα εκείνοι, πιό συχνά, νέοι, που δέ θέλουν ν΄ακολουθήσουν την πορεία που έχει καθορίσει ο Θεός. Βιάζονται να γνωρίσουν τη ζωή και να την απολαύσουν. Σαν συνέπεια αυτής της λανθασμένης τακτικής είναι το φαινόμενο νέων ή και μεγαλύτερων ατόμων που έχουν κουραστεί να ζούν κι όμως δεν βρήκαν ακόμα τη ζωή, έχουν γεμίσει από γνώσεις κι όμως δέ βρήκαν την αλήθεια που μπορεί να διαλύσει τα σκοτάδια τους κι έχουν δημιουργήσει πολλές σχέσεις χωρίς όμως να κατορθώσουν ν΄αναπτύξουν πραγματικά στενή επικοινωνία μεταξύ τους.
Συνεχίζεται..
Πηγή: Μπορεί να υπάρξει… ευτυχισμένος γάμος, Dr Ανανίας Καβάκας
